Komende evenementen

De ondraaglijke lichtheid van het bankiersbestaan

25 juni 2013 – De Irish Independent maakte gisteren een aantal telefoonconversaties openbaar die in september 2008 gevoerd werden tussen John Bowe en Peter Fitzgerald, twee kopstukken van de inmiddels opgedoekte Anglo Irish Bank. September 2008, Lehman Brothers – een van de grootste investeringsbanken ter  wereld –   is net ineengestort, en ook  in vele andere bankhoofdkwartieren  hoort men de bazuinen van het Laatste Oordeel. Zo ook in Dublin bij Anglo Irish, dat zwaar gegokt had op de Ierse vastgoedzeepbel. Maar de tijd dat bankiers en makelaars uit wolkenkrabbers springen omdat ze het einde zien naderen is lang voorbij; moderne bankiers roepen de overheid in om steun  en vermaken zich kostelijk onder elkaar hoe ze die overheid erin luizen. Dat is te horen in de tapes die de Irish Independent uitbracht.

John Bowe had de onderhandelingen met de Ierse Centrale Bank gevoerd, of beter gezegd: hij had het net gespannen om er de Centrale Bank mee te strikken. Hij kon moeilijk meteen 34 miljard € vragen om de gapende afgrond die Anglo Irish in feite was te dichten; nee, hij vroeg een “overbruggingskrediet” van 7 miljard €. In het speculantenjargon heet het dat de overheid wat skin in the game moest brengen, wat risico nemen. Naarmate men dan doorkrijgt dat men een risico loopt, is er geen weg terug, en moet er méér skin in the game komen om erger te vermijden. Met andere woorden, het bedrag van 7 miljard was zomaar een cijfer om het spel te beginnen. Het ontlokte nochtans reeds reacties als “Jesus that’s a lot of dosh” en “Jesus fucking hell” bij een klaarblijkelijk katholieke overheidsfunctionaris.

Heel uitgelaten wordt Bowe als collega Fitzgerald vraagt hoe dat cijfer van 7 miljard eigenlijk ontstond:  “Just, as Drummer would say, picked it out of my arse.” [De CEO van de bank heette toen David Drumm].

Wie zelf deze speelse conversaties wil aanhoren kan er enkele terugvinden op de site van Irish Independent.

Iers premier Enda Kenny zei gisteren dat hij de woede van het Ierse volk kan begrijpen. Nogal zwak uitgedrukt als men weet dat de financiële crisis en de steun aan de banken de Ierse schuld liet oplopen van een verwaarloosbaar 25% van het BBP in 2007, vóór de crisis, tot 108% in 2011.   (hm)

 

Reacties plaatsen niet mogelijk