De EU wil haar militaire aanwezigheid in Azië uitbreiden. Dat blijkt zowel uit een bezoek aan Indonesië van EU-commissaris voor Buitenlandse Zaken Josep Borrell als bij het bezoek een paar dagen eerder van de Duitse minister van Defensie Annegret Kramp-Karrenbauer aan het Pacifische eiland Guam, locatie van belangrijke Amerikaanse militaire bases dat wordt gezien als een mogelijk slagveld in een oorlog tussen de VS en China.
De Europese leiders zijn verontwaardigd over het manoeuvre waarmee Loekasjenko een opposant in de boeien sloeg. Maar uit de selectiviteit van hun verontwaardiging blijkt dat het hen niet om mensenrechten te doen is, maar om een imperiaal machtsspel.
Terwijl onze media het hebben over het al dan niet heropenen van terrassen en organiseren van zomerfestivals, woedt achter de schermen een wereldwijde machtsstrijd, met vaccins als wisselmunt. De EU en de VS zien China als een kaper op de kust, maar willen ook elkaar de loef afsteken. En binnen de EU grijpt Berlijn de pandemie aan als kans om ‘haar’ bedrijven tot kampioenen te maken.
Het economisch klimaat vertoont hogedrukgebieden boven de VS, de EU en China. Daar kunnen onweders van komen, sommigen zien de bui al hangen. maar weersvoorspelling op langere termijn blijft moeilijk, Kunnen we uit het weerbericht van vandaag misschien iets af leiden?
De EU sloot een investeringsakkoord met China, maar nam ook sancties tegen het land wegens repressie in Hongkong en Xinjiang. Humanitair beleid, of een knieval voor Biden ? Of een schijnmaneuver dat de afwezigheid van een humanitair beleid moet verdoezelen?
Wie is de onbeschoftste president: Erdoğan of Michel? Misschien kennen we nooit de achtergrond van het ‘stoelendansincident’, maar we kennen wel de reden voor het bezoek van von der Leyen en Michel aan Erdoğan. En daar past een ander adjectief bij: politieke onbeschaamdheid. Het ging immers over de prijsafspraak om vluchtelingen buiten de EU te houden.
De EU-Commissie stelt een wijziging in haar vrijhandelsbeleid voor, die duidelijk ingaat tegen de vooruitgang die China boekt in de wereldhandel. Vrijhandel is goed, zolang het in het eigen voordeel is … Brussel wil graag een gezamenlijk anti-Chinees initiatief met de nieuwe Biden-administratie, maar dit wordt bemoeilijkt door het machtsspel tussen EU en USA zelf..
De EU wil een vrijhandelsverdrag met de Mercosurlanden (Argentinië, Brazilië, Uruguay en Paraguay) sluiten dat haaks staat op haar eigen verklaringen over klimaatdoelstellingen, milieunormen en mensenrechten. Een hele reeks Europese en Latijns-amerikaanse organisaties willen dat het geplande akkoord er niet komt.