Verkiezingsresultaten zijn een soort röntgenfoto van wat in een maatschappij leeft. Als er nu iets opvalt bij de verkiezingsresultaten van de voorbije week is het de verdere opgang van extreem rechts, zowat overal in Europa. En er is helaas geen parallelle opgang van links.
We vroegen aan de ‘Vlaamse Griek’ Bruno Tersago hoe vandaag in Griekenland tegen de Europese verkiezingen en de EU in het algemeen aangekeken wordt. Maar, zegt Tersago, Europa speelt nauwelijks een rol van belang in deze verkiezingen; alles lijkt op een generale repetitie voor de parlementsverkiezingen later op het jaar.
Mei 2019; de zoveelste Europese verkiezingen ‘van de laatste kans’ ? Vergeet het maar, de eigenlijke beslissingen worden niet in het Europees Parlement genomen. Maar er zijn wel degelijk heikele kwesties die de instabiele Europese constructie doorkruisen en waar Europese leiders zich zorgen over maken. Helaas speelt de linkerzijde hierbij een verwaarloosbare rol, aldus Frank Slegers in zijn persoonlijke State of the Union.
In onze reeks “In de aanloop naar de Europese verkiezingen” zijn we er niet toe gekomen om ook een overzicht te geven van het Europees asiel- en migratiebeleid. Geen nood,…
Ter gelegenheid van de Europese verkiezingen bracht het Europees netwerk Alter Summit een verklaring uit die we hier in Nederlandse vertaling weergeven. Alter Summit wil een koerswijziging, want “zonder fundamentele veranderingen in de verdragen en in het beleid heeft de Europese Unie geen toekomst”
Europese burgers kiezen binnen enkele dagen een nieuw Europees Parlement, maar de Europese leiders kiezen in de komende weken een nieuwe Commissie, meer in het bijzonder een Commissievoorzitter ter opvolging van Jean-Claude Juncker. Een christendemocraat of een christendemocraat , daarover is er weinig twijfel. Maar of het de Beier Weber wordt of de Fransman Barnier, daarover worden nog weddenschappen afgesloten. Ook Frank Slegers doet zijn gok.
Als er in het Europees Parlement steun is voor voorstellen van radicaal links, komt die meestal van de groenen. Dat doet de vraag rijzen of er tussen de twee politieke families eigenlijk wel veel onderscheid is. Herman Michiel vergeleek daartoe de programma’s, niet de details maar de globale visie op de EU, en vond wel degelijk belangrijke verschillen.
Europese verdragen hebben het vaak over ‘een sociale markteconomie met een groot concurrentievermogen die gericht is op volledige werkgelegenheid en sociale vooruitgang’. Gerrit Zeilemaker zocht naar die ‘sociale vooruitgang’ maar vond er geen. “Alleen als de bevolking tegenwicht biedt zoals de Gele Hesjes in Frankrijk zal er iets veranderen”, besluit Gerrit.