De parlementsverkiezingen van 30 januari in Portugal leverden een absolute meerderheid op voor de socialistische partij van premier Costa. Hij kan voortaan regeren zonder de gedoogsteun van het Links Blok en de Communistische Partij, die zware klappen krijgen. Valt hieruit iets te leren?
Vanuit linkse politieke hoek in Europa wordt er merkwaardig weinig gereageerd op de dreigende oorlogstaal van de NATO richting Rusland. Over de redenen hiervoor heeft men het gissen, maar internationalisme en antimilitarisme behoren tot het ABC van een linkse politiek. Reden genoeg om zich vragen te stellen.
Bij de Europese verkiezingen van 2019 werd voor de eerste maal een linkse Belgische kandidaat verkozen: Marc Botenga van de PVDA/PTB. Sindsdien zetelt hij samen met 38 andere leden van de Europese linkse fractie GUE/NGL in het Europees Parlement. Ander Europa vroeg hem naar zijn bevindingen, en peilde naar zijn visie op een aantal problemen binnen Europees links.
Een hele reeks vertegenwoordigers van sociale, syndicale en politieke organisaties in Europa willen dat de Europese Centrale Bank de schulden van eurolanden kwijtscheldt. Zo zou er financiële ruimte komen voor overheidsuitgaven in de gezondheidszorg, voor sociale solidariteit, strijd tegen de ecologische crisis en de klimaatopwarming.
Een interview met Jorge Costa, leider van het Portugese Links Blok. Op 30 januari 2022 zijn er in dat land vervroegde parlementsverkiezingen, waarmee het socialistisch minderheidskabinet zijn positie hoopt te verstevigen, om zo niet langer afhankelijk te zijn van voorwaardelijke linkse steun.
Bij de Duitse Bondsdagverkiezingen van 26 september verloor Die Linke de helft van haar kiezers en houdt op het nippertje nog een parlementsfractie over. Wat is er fout gegaan? Was het een slechte campagne? Of zijn er diepere oorzaken waaraan in de toekomst moet verholpen worden? Er is in ieder geval heel wat inbreng in deze belangrijke discussie, die ook relevant is voor links elders in Europa.
Naar de opiniepeilingen te oordelen is na de Duitse parlementsverkiezingen van 26 september een coalitie van SPD, Grünen en Die Linke theoretisch niet helemaal uitgesloten. Sommige linkse kopstukken zien een kans op regeringsdeelname, en zijn bereid hiervoor de partijstandpunten een arm om te wringen.
De Zweedse ‘rood-groene’ minderheidsregering kwam onlangs ten val na een motie van wantrouwen die zowel door rechts, uiterst-rechts en links werd gesteund. De vlugge conclusie dat de extremen elkaar gevonden hebben blijkt echter een krampachtige poging te zijn om een mislukt sociaaldemocratisch beleid te verdoezelen.