Wat het Europees ‘vluchtelingenbeleid’ inhoudt is stilaan voor iedereen duidelijk: grenzen worden dichtgetimmerd, helpende ngo’s gecriminaliseerd, verwerpelijke regimes worden EU-bondgenoten, het geheel natuurlijk overgoten met een humanitair sausje over ‘veilige opvang in de regio’. Men zou denken en hopen dat linkse partijen hierin niet meegaan, maar een vergelijking tussen standpunten van Die Linke en van de Nederlandse SP doet over deze laatste toch de wenkbrauwen fronsen.
De EU ‘externaliseert’ haar grensbeleid: ze laat vluchtelingen onderscheppen nog vóór ze de buitengrens van de EU bereiken. De EU schrikt er daarbij niet voor terug beroep te doen op regimes met een verfoeilijke staat van dienst op het gebied van mensenrechten. Een verontwaardigde analyse door Mark Akkerman (Stop Wapenhandel).
Misschien moeten we ons naar de jaren dertig en de exodus uit nazi-Duitsland verplaatsen om meer begrip te krijgen voor de vluchtelingen vandaag? Aan het woord is Lion Feuchtwanger in zijn roman Exil van 1939.
In een opinie koppelde Bart De Wever onlangs het bewaken van onze grenzen aan het beschermen van de welvaartstaat. Een gewiekste aanpak van deze demagoog, die zich zo ontpopt tot verdediger van onze sociale verworvenheden… Maar, schrijft Frank Slegers, de echte koppeling tussen vluchtelingen en sociale rechten is deze: wie geen bondgenootschap kan sluiten met mensen van elders op de vlucht zal ook de strijd voor sociale rechten verliezen.
Het Europees Hof van Justitie is meestal niet verlegen om zichzelf allerlei bevoegdheden toe te kennen. Wanneer het om de mensenrechten van vluchtelingen gaat wordt dat Hof echter zéér bescheiden, en blijkt het plots niet meer ‘bevoegd’.
Als ook de SP al de vluchtelingencrisis wil bekampen met mooie frases als ‘opvang in de regio’ zitten we verder van een oplossing dan ooit. “Dit versterkt dan weer uiterst-rechts, zodat er nog minder politieke ruimte is voor oplossingen”, schrijft Frank Slegers.
Amnesty International publiceert vandaag een rapport met daarin de wederwaardigheden van een aantal Afghanen die vanuit Nederland, Noorwegen, Zweden en Duitsland naar Afghanistan werden teruggestuurd. Volgens de EU is het land immers veilig genoeg …
We brengen de Nederlandse vertaling van een song uit het nieuwe album “Croisières méditerranéennes” van de Franse geëngageerde kunstenaar Bernard Lavilliers. Wat zou er door het hoofd gaan van een vluchteling, op een rubberboot ergens tussen Libië en Italië?