14 januari 2015 – De Franse economist Thomas Piketty is in 2014 met zijn klepper “Kapitaal in de 21ste eeuw” een star geworden. Een ster kan iets doen aan de uitstraling van de République française, dacht Hollande,  en had er een Légion d’Honneur voor over.  Maar Piketty bedankte en vond dat de Franse overheid er beter zou aan doen de economie te herlanceren in Frankrijk en Europa.

Veel kans dat de man ook een Europese onderscheiding zal moeten weigeren is er evenmin na zijn artikeltje in Libération. Daarin kent hij, verwijzend naar Luxleaks,  de ‘Gouden Palm voor het cynisme’ toe aan commissievoorzitter Jean-Claude Juncker, die ‘de fiscale basis van zijn buurlanden afroomde’. Piketty doet in dat verband ook een constructief voorstel: afstappen van de unanimiteit in de EU bij het uitwerken van belastingsregels voor de grote bedrijven en grote fortuinen en inkomsten.

Verder kent hij de ‘Gouden Palm voor het geheugenverlies’ toe aan Duitsland, met Frankrijk op de tweede plaats. Hij herinnert eraan dat deze twee landen in 1945 een openbare schuld hadden van meer dan 200% van het BBP, en dat deze in 1950 reeds was teruggevallen op… 30%. Niet door pijnlijke begrotingsoverschotten van 1% of 2% per jaar te creëren, want dan waren ze nu nog bezig, maar door de werking van de inflatie en het simpelweg schrappen van stukken schuld. Daarzonder zou er geen sprake geweest zijn van de naoorlogse economische groei, merkt de economist op. Maar het zijn wel die twee landen die nu aan Zuid-Europa uitleggen dat hun schuld tot de laatste euro zal moeten afbetaald worden. Het bijeenroepen van een Europese Schuldconferentie, zoals SYRIZA voorstelt, is dus toch niet voor iedereen zo extremistisch …

Piketty heeft tenslotte nog een ‘Palm voor de hypocrisie’, die hij voorbehoudt voor de Franse leiders. Ze steken alle schuld op  Duitsland, maar het Begrotingsverdrag zou er bijvoorbeeld niet gekomen zijn zonder de hulp van Frankrijk.

Een impliciete Palm is er eigenlijk nog voor het Spaanse Podemos en het Griekse SYRIZA. Het zijn fundamenteel pro-Europese en internationalistische partijen,  zegt Piketty, en “in plaats van ze te verguizen zou men er beter mee samenwerken voor een democratische heroprichting van de EU.”

Men ziet, het zijn niet altijd de kortste teksten die de slechtste zijn ! (hm)