Jean-Claude Juncker haalde gisteren in een interview met CNN uit naar de “stupide nationalisten die verliefd zijn op hun eigen land”. Misschien wat kort door de bocht, maar Juncker is Juncker. Niet kort door de bocht, maar uitermate hypocriet wordt de Commissievoorzitter echter waar hij zich als de beschermer van de migranten opwerpt: “They don’t like those coming from far away, I like those coming from far away … we have to act in solidarity with those who are in a worse situation than we are in.”

Zijn liefde voor ‘wie van ver komt’ was wel niet groot genoeg om het op te nemen voor de tienduizenden die van de overkant van de Middellandse Zee kwamen en de duizenden die daarbij het leven lieten. Nee, we zijn geen demagogen die beweren dat Juncker daar persoonlijk voor verantwoordelijk is, en de schuldige nalatigheid van de lidstaten is minstens even groot als die van de Commissie. Maar als Juncker zichzelf opwerpt als het hoofd van de uitvoerende macht in de EU, had hij ontslag moeten nemen als politiek verantwoordelijk voor een humanitaire ramp, voor een falend beleid of zo nodig voor een falende politieke constructie.

Alle dramatiek van Juncker ten spijt is het wel zijn Commissie (DG Home) die de militarisering van Frontex superviseert, die derde landen onder druk zet en dicteert hoe migratie moet aangepakt worden. Onder de veelzeggende naam COPs (‘common operational partnerships’) draineert het directoraat-generaal voor ontwikkeling  (DG Devco) geld bestemd voor Europese ontwikkelingshulp naar projecten om in Afrika politiepatrouilles  (en Europese agenten) in te zetten “in de strijd tegen mensensmokkelaars” In het geval van Senegal gaat het om een 90 miljoen euro. EUobserver bericht hierover:

In Senegal gaat het om het nauwkeurig afstemmen van de ministeries van binnenlandse zaken, defensie, financiën en justitie zodat ze informatie over migrantensmokkel beter delen en beheren. Maar het doel is altijd hetzelfde: op termijn wordt een COP een gezamenlijk onderzoeksteam waarbij politieagenten uit Europa kunnen ageren op Afrikaanse bodem om op te treden tegen migrantensmokkel.

(hm)