Komende evenementen

Griekse verkiezingen: rechts weer helemaal aan zet

 

23 mei 2023 ā€“ De Griekse parlementsverkiezingen van afgelopen zondag openen de weg voor een nieuwe ambtstermijn voor premier Mitsotakis. Zijn conservatieve partij Nea Dimokratia (ND) verloor weliswaar 12 zetels (zie tabel) maar steekt met meer dan 40% van de stemmen ver uit boven de linkse oppositie. Tsiprasā€™ SYRIZA volgt met 20%, de sociaaldemocraten (PASOK) klimmen uit een diep dal en halen 11%. De partij MeRA25 van Tsiprasā€™ gewezen minister van financiĆ«n Varoufakis komt niet aan de kiesdrempel van 3%. De historische communistische partij KKE haalt met 7% en 26 zetels een mooi resultaat, maar verkiest traditioneel haar ideologische ā€˜zuiverheidā€™ boven samenwerking.

Mitsotakis zou dus opnieuw een regering kunnen vormen, mits hij een coalitie aangaat om aan een meerderheid te komen. Maar hij heeft het liever alleen voor het zeggen, en doet daarbij beroep op een eigenaardige mogelijkheid van het Griekse kiessysteem. Als er een tweede stemronde komt, hoogstwaarschijnlijk op 25 juni, krijgt de winnende partij een ā€˜bonusā€™ die tot 50 zetels (op de in totaal 300) kan oplopen.

 

Het kiesresultaat van 21 mei (met een deelname van ongeveer 60%) is een zware nederlaag voor SYRIZA, dat ver onder de voorspelde 30% bleef. Niet onlogisch werd daarbij gewezen op de vele schandalen waarin Mitsotakis en zijn Nea Dimokratia verwikkeld zijn. De 57 doden van de treinramp eind februari, alom gezien als het gevolg van de bezuinigingen, liggen nog vers in het geheugen en zorgden voor een grote publieke woede. Er zijn de afluisterschandalen, de toenemende bedreiging van de persvrijheid, de criminele behandeling van bootvluchtelingen, brutale politieoptredensā€¦ Maar Mitsotakis geraakt er blijkbaar telkens mee weg, hij wist van niets, hij gidste het land naar de economische groei (ten koste van wie? , vraagt Bruno Tersago zich terecht af). En hij heeft, in tegenstelling tot SYRIZA indertijd, de zegen van de Europese leiders. Voor een ā€˜ernstigeā€™ politicus als Mitsotakis kunnen wel akkefietjes als push backs op zee en het bespioneren van politieke tegenstanders door de vingers gezien worden.

Maar links moeten ook in eigen boezem kijken. Wat is haar geloofwaardigheid nadat het in 2015 verkozen werd op een programma tegen de Europese afstraffingspolitiek en de Trojka, om een half jaar later met een nieuwe ronde afstraffingspolitiek in te stemmen? (hm)

 

24 mei: bekijk ook het interview over het verkiezingsresultaat met Bruno Tersago afgenomen door De Wereld Morgen journalist Lode Vanoost:

 

 


 

 

Een reactie op “Griekse verkiezingen: rechts weer helemaal aan zet”

  1. Inderdaad Herman de verdeeldheid van Links en haar geloofwaardigheid zijn Ć©Ć©n van de oorzaken. Maar er waait eveneens een wind van rechts nationaal conservatisme door heel de EU. De oorzaak hiervan ligt voor een stuk in werkwijze van EU. Referenda werden gehouden maar er werd geen rekening mee gehouden. “De honden blaften maar de EU trein reed verder ” !
    Verder zitten heel wat kiezers in een dagelijkse rat race en is politiek een ver van mijn bed show. Kijken we naar ons land dan is er buiten de PVDA geen enkele partij die zich tot taak stelt de mensen politiek bewust te maken van hun gemeenschappelijk macht wat toch een positieve democratische boodschap is, maar die helaas door andere linkse partijen wordt bekritiseerd als extremistisch.
    Zolang de kiezer de kracht van samenhorigheid en macht die daaruit voortvloeit niet zal willen aangrijpen zal het conservatisme zegevieren. Politieke partijen weten verduiveld goed dat de kiezer in het stemhokje voor “Zijn belang ” kiest en dat is houden wat ik heb. Dat is ook de reden waarom het kapitalisme stand houdt. Maar ook waarom het fascisme overal de kop opsteekt : “Fascism is condoned as the safeguard of Liberal Economics”
    of zoals Ludwig von Mises het schreef : “”Es kann nicht geleugnet werden, das der Faschismus voll von besten Absichten war, das Verdienst, das sich der Faschismus damit erworben hat, wird in der Geschichten ewig fortleben”.
    Hoe verleden en heden met elkaar verbonden zijn. Is het een Recidive ? Er wordt wel eens gezegd je moet niet kijken naar het verleden, maar is het verleden niet naar ons aan het komen ?

Laat een reactie achter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *